انتخاب مواد برای موتورهای چرخ دنده اریب که سازگاری با روان کننده ها را تضمین می کند و از مسائلی مانند سایش، اصطکاک و گرمای بیش از حد جلوگیری می کند، شامل در نظر گرفتن عوامل مختلف مربوط به محیط کار و الزامات خاص سیستم چرخ دنده است.
ویژگی های اصطکاک و سایش:
مواد انتخاب شده برای افزودنی های ابزار باید دارای ویژگی های اصطکاک و سایش مطلوب باشند. مواد با مقاومت بالا به جلوگیری از قرار دادن زودرس دندانه های چرخ دنده کمک می کند و اطمینان طولانی مدت را تضمین می کند. انتخاب های رایج شامل فولادهای آلیاژی، فولادهای کربن دار یا مواد نقطه قوی با مقاومت بهتر است.
مقاومت در برابر حرارت و اتلاف:
سیستمهای چرخ دنده در تمام طول کار گرما تولید میکنند و مواد انتخابی باید مقاومت بالایی در برابر گرما داشته باشند تا در برابر افزایش دما مقاومت کنند. علاوه بر این، موادی با خاصیت اتلاف گرمای سبز به شما کمک می کنند تا از گرمای بیش از حد جلوگیری کنید. فولادهای آلیاژی، فولادهای دسته گرم و پلیمرهای مثبت اغلب برای خانه های مقاوم در برابر گرما انتخاب می شوند.
سازگاری با روان کننده ها:
مواد باید به خوبی با روان کننده های مورد استفاده در سیستم دنده تطبیق داده شوند. سازگاری تضمین می کند که روان کننده به درستی سطوح ابزار را پوشش داده و از آن محافظت می کند و اصطکاک و سایش را کاهش می دهد. انتخاب مواد افزودنی های منحصر به فرد موجود در روان کننده ها را فراموش نکنید تا از یک تعامل هم افزایی مطمئن شوید.
مقاومت در برابر خوردگی:
خوردگی می تواند افزودنی های تجهیزات را تخریب کرده و بر عملکرد آنها تأثیر بگذارد. مواد با مقاومت در برابر خوردگی صحیح، عمدتاً در برنامه هایی که در آن دستگاه تجهیزات ممکن است در معرض محیط های خشن قرار گیرد، تصمیم گیری می شود. معمولاً برای این منظور از فولادهای ضد زنگ و آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شود.
حفظ روغن کاری:
برخی از مواد دارای خواص حفظ روانکاری بالاتری هستند، به همین دلیل آنها قادر به حفظ و توزیع موثر روان کننده در سراسر سطوح چرخ دنده هستند. این برای حفظ یک فیلم روانکاری ثابت و جلوگیری از اصطکاک خشک ضروری است. پلیمرها، پوشش های مطمئن و عملیات کف به حفظ روانکاری پیشرفته کمک می کنند.
سازگاری با مواد آب بندی:
مواد به کار رفته در موتورهای چرخ دنده مارپیچ باید با مواد آب بندی استفاده شده برای جلوگیری از نشت روان کننده و آلودگی سازگار باشد. مواد ناسازگار باید منجر به تخریب مهر و موم شده و کارایی کلی دستگاه روانکاری را به خطر بیندازند.
ظرفیت تحمل بار:
مواد انتخاب شده باید پتانسیل باربری کافی برای مقابله با نیروها و تنش های وارده در داخل گجت تجهیزات را داشته باشند. فولادهای آلیاژی با قدرت بالا به طور مرتب برای افزودنی های باربر انتخاب می شوند تا از دوام و مقاومت در برابر تغییر شکل زیر بار اطمینان حاصل کنند.
پایان و سختی سطح:
دستیابی به بهترین سطح کف و سختی برای بهینه سازی تعامل بین دندانه های چرخ دنده مهم است. موادی که ممکن است دقیقاً برای رسیدن به انتهای سطح و سختی مورد نظر ماشین کاری شوند، برای کاهش اصطکاک و سایش انتخاب می شوند.
شکل پذیری مواد برای اشکال پیچیده:
چرخ دنده ها در موتورهای چرخ دنده مخروطی به طور منظم دارای اشکال پیچیده هستند و مواد با شکل پذیری مطلوب برای سهولت تولید ترجیح داده می شوند. برخی از آلیاژها و فولادهای تخصصی به دلیل ظرفیت آنها برای شکل دهی و ماشین کاری دقیق انتخاب می شوند.